Γράφουμε και ξαναγράφουμε για το «παράλληλο σύμπαν» των Οινοφύτων, τη βιομηχανική αυτή περιοχή της χώρας που μοιάζει να λειτουργεί με τους δικούς της νόμους και κανόνες, με τα δικά της όρια ασφαλείας (και τα δικά της όρια υπομονής). Οσο περνά ο καιρός, ωστόσο, γίνεται σαφές ότι ο πυρήνας του προβλήματος, η πραγματική εστία της «μόλυνσης» βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά: στο κράτος των Αθηνών.Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά το γεγονός ότι παρά τα συντριπτικά στοιχεία (το εξασθενές χρώμιο ανιχνεύεται ακόμα και σήμερα στον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό), η επίσημη Πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει οργανωμένα και αποφασιστικά το πρόβλημα. Το αντίθετο. Από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο, έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια, το κύριο μέλημα των αρχών δεν είναι η επούλωση, μα η κάλυψη της πληγής. Περιέργως θυμίζει τη μέθοδο που χρησιμοποιείται τελευταία από μερίδα βιομηχάνων της περιοχής (που κάθε άλλο παρά έχουν συνετιστεί): σκάψιμο, θάψιμο των τοξικών αποβλήτων, επιχωμάτωση.
Απο την Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου