Εξαφανίζεται ο λύγκας των Βαλκανίων

Προς εξαφάνιση οδεύει το βαλκανικό υποείδος του ευρωπαϊκού λύγκα, λόγω της ανεξέλεγκτης λαθροθηρίας από τον άνθρωπο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο αιλουροειδές που απομένει στην ήπειρο.


«Ο λύγκας δεν έχει άλλο φυσικό εχθρό εκτός από τον άνθρωπο» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γκεόργκι Ιβανόφ, οικολόγος που εργάζεται σε πρόγραμμα για την παρακολούθηση του λύγκα με 30 κάμερες που έχουν εγκατασταθεί στο Εθνικό Πάρκο του όρους Γκαλίσιτσα της ΠΓΔΜ, ανάμεσα στις λίμνες της Πρέσπας και της Οχρίδας. 

«Η κύρια αιτία του κινδύνου εξαφάνισης είναι το παράνομο κυνήγι, καθώς και η περιβαλλοντική καταστροφή και, πάνω απ΄όλα, η ανεξέλεγκτη αποδάσωση» αναφέρει, από την πλευρά της, η βιολόγος Ντάιμ Μελόφσκι της Οικολογικής Εταιρείας της ΠΓΔΜ. 

Σήμερα, περίπου 100 τέτοια ζώα εκτιμάται ότι επιζούν σε όλα τα Βαλκάνια, ενώ στην Ελλάδα η πληθυσμιακή κατάσταση του ζώου παραμένει αβέβαιη. Σύμφωνα με την ελληνική περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ, στην Ελλάδα η εξάπλωση του λύγκα ήταν κάποτε αρκετά ευρεία, από τη Θράκη μέχρι τη νότια Πελοπόννησό. Σήμερα, μόνο σκόρπιες αναφορές υπάρχουν για λύγκες στη Βόρεια Πίνδο και στο όρος Βόρρας. 

Ο βαλκανικός λύγκας (Lynx lynx martinoi) είναι νυχτόβιος, το μέγεθός του μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο μήκος και το βάρος του τα 25 κιλά. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι οι σκούρες τούφες που προεξέχουν από τα αφτιά του. Η κηλιδωτή γούνα του, ωστόσο, είναι περιζήτητη και γι’ αυτό το ζώο καταδιώκεται από τους λαθροθήρες. 

Περιβαλλοντικές οργανώσεις επανεισήγαγαν το λύγκα στην Ελβετία, όπου το ζώο είχε εξαφανιστεί τον 19ο αιώνα, αυξάνοντας τον πληθυσμό στα 140 άτομα μέσα σε δυο δεκαετίες. Οι πληθυσμοί ανακάμπτουν και στη Σκανδιναβία, τη Βαλτική και τα Καρπάθια Όρη, από τη Σλοβακία μέχρι τη Ρουμανία.